Өлеңдер сөздерi / текст песни

Н.Тiлендиев - Сөнбейдi әже шырағың

Жарқырап екi көзiң шамдай жанған
Күтушi ең жалғызыңды қан майданнан
Жалғанда күту деген қандай жаман
Ақыры қаза болдың сарғайғаннан

Сөнбейдi, әже, ошағың
Өзiңдi әнге қосамын
Жетi қат жердiң астына
Жетпейдi бiрақ осы әнiм

Қоштасып жалғызыңның хаттарымен
Сапарға оралмайтын аттанып ең
Жадырап жеңiс қанат қаққанында
Жалғызың кеп қалар деп шаттанып ең

Сөнбейдi, әже, ошағың
Өзiңдi әнге қосамын
Жалғызың келiп қалар деп
Өзiңдей мен де тосамын

Жалғызың оралмады, оралмады
Қиын ғой тiрi жанның жоғалғаны
Бiр жерде тiрi болса жүрген шығар
Болса өлi өзiңменен болар мәңгi

Сөнбейдi, әже, шырағың
Арналды саған бұл әнiм
Сарқылмас сенiң бұлағың
Сынған жоқ әлi шынарың

Отыз жыл содан берi таң атуда
Әлемге шұғыласын таратуда
Сағынып жалғызыңның салған әнi
Аққудың аспанда ұшқан қанатында

Сөнбейдi, әже, шырағың
Арналды саған бұл әнiм
Бойыңда сенiң тұмарың
Ұшырып жалғыз қыранын
Сөнбейдi, әже, шырағың