Өлеңдер сөздерi / текст песни
Мәдидiң әнi - Үшқара
Арғы атам әулие өткен ер Қазыбек,
Бекболат оның ұлы болыпты бек.
Тiленшi – одан туған абзал шерi,
Қарадан хан боп өткен бәрi асыл тек.
Атамыз одан кейiн Алшынбайды,
Кемеңгер ақыл ойлы, терең сайды.
Атағың Алатаудай бабаларым,
Көрдiң бе осы күнде бiздiң жайды.
Сұрасаң Мәди едi менiң атым,
Кем емес еш адамнан салтанатым.
Кешегi Бауыр-Бошан ортасында,
Бiреуден кем тумаған менiң затым.
Қақабай Бапан едi бiр туысқан,
Аянбай өле-өлгенше кек қуысқан.
Ақымақтық, надандықтың бәрiн тастар,
Болмады жанашырлық бiр туысқан.
Үшқара басың биiк мұнар шалған,
Сұмпиып өте шықты мына жалған.
Тар есiк, тар босаға жаман екен,
Ер едiм ел iшiнде сайран салған.
Жаралдым жалғыз қылып әуел бастан,
Қайтпаған қайран маңдай қара тастан.
Мөр басса басқа болыс не қылайын,
Мөр басып туған ағам болды-ау қастан.
Шоқпардың жылқы жайдым даласында,
Не қылдым Қақабайдың баласына.
Өрiсте жылқы жайып жатқанымда,
Бес солдат алып барды қаласына.
Абақты қатар-қатар болады екен,
²шiне жақсы, жаман толады екен.
²шiне абақтының кiрiп барсаң,
Көңiлiң су сепкендей болады екен.
Сүйендiм абақтының шарбағына,
Сыйындым атам Қазыбек аруағына.
Бiр күнде қаршығадай қалықтадым,
Бұл күнде мен аңшының қармағында.
Баурынан Үшқараның аса алмадым,
Жайқалатып жапырағын баса алмадым.
Есiме, қайран елiм, сен түскенде,
Көл қылып көздiң жасын баса алмадым.
Комментарии: