Өлеңдер сөздерi / текст песни

Естайдың әнi - Бiр мысқал

Көзiнiң қаралғы қарақаттай,
Сөзi бар ақ қағазға жазған хаттай.
Көзiндей құралайдың ойнақтатып,
Арман не соны кұшқан адамзатта-ай.

Гүл жүздi, шырын сөздi, бал сiлекей,
Аяғын келеп басп, некей-некей.
Алмадай беттерiнен сүйгенiңде,
Суырылар тiлмен қабат сол көмекей.

Болғанда тiлi яхуд, тiсi маржан,
Етi аппақ жазғытұрғы жауған қардан.
Қан шырын, пiсте мұрын, лұһлу иек,
Пендеде жүзiн көрген қалмайды арман.

Болғанда өзi мұндай, жүрiс қандай,
Күлкiсi көңiл ашар гүлстандай.
Көтерiп алақанға отырсам да,
Бiлiнбес ауырлығы бiр мысқалдай.

Аспайды ай сәулесi қабағынан.
Қызыл гүл үзiледi сағағынан.
Мақамнан жеген дәмi белгiлi боп,
Көрiнер iшкен асы тамағынан.

Жұрт күлсе, ғашық адам құр күледi,
Басына келмеген жан не бiледi.
Сауық сап, гүл бақшада сайран салған,
Мақбуп жар ендi айналмас бiр күн едi.